Płyta gk czy tynk? Co lepsze do wykończenia ścian?

Choć zarówno tynk, jak i płyta gk (gipsowo-kartonowa) służą do wykończenia ścian, różnice między nimi są znaczące – zarówno w sposobie montażu, właściwościach użytkowych, jak i efektach końcowych.

Tynk to klasyczne rozwiązanie stosowane od lat. Nakłada się go bezpośrednio na powierzchnię ściany – zazwyczaj w formie mokrej zaprawy gipsowej, cementowo-wapiennej lub cementowej. Po związaniu tworzy twardą, jednorodną warstwę. Jest trwały, odporny na uderzenia, dobrze przewodzi ciepło i ma zdolność regulacji wilgotności. Jednak jego aplikacja wymaga odpowiedniego przygotowania podłoża, precyzji oraz czasu na wyschnięcie, co może opóźniać dalsze prace wykończeniowe.

Płyta gipsowo-kartonowa to element suchej zabudowy – montaż płyt gk jest mechaniczny (na ruszcie stalowym lub drewnianym) albo jest ona klejona do ściany. Sam montaż przebiega szybko i czysto, a uzyskana powierzchnia jest równa i gotowa do malowania po niewielkim szpachlowaniu. Płyty g-k świetnie sprawdzają się w nowych aranżacjach, szczególnie gdy trzeba szybko zamaskować nierówności, poprowadzić instalację elektryczną lub stworzyć zabudowę (np. sufity podwieszane, ścianki działowe). Warto zwrócić uwagę na różnice w strukturze i zachowaniu materiałów:

• Tynk to warstwa ciągła, trwale związana z podłożem, przez co daje bardziej solidne wrażenie i dobrze tłumi dźwięki.
• Płyty g-k są lekkie i tworzą pustą przestrzeń między ścianą a okładziną (jeśli montowane na ruszcie), co ułatwia prace instalacyjne, ale może obniżyć odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Płyta gk zamiast tynku? – Kiedy sprawdzi się tynk, a kiedy lepiej postawić na płytę?

Zarówno tynki, jak i płyty gipsowo-kartonowe należy stosować z odpowiednią rozwagą, pamiętając, że nie są one uniwersalne i nie sprawdzą się w każdych warunkach.

Tynk czy karton gips – koszty

Płyty gipsowo-kartonowe uchodzą za tańsze rozwiązanie, głównie ze względu na niższy koszt robocizny. Jednak nieumiejętny montaż może przynieść więcej szkody niż pożytku. W przypadku nierównych ścian lepszym wyborem będzie montaż płyt na stelażu, co wiąże się z nieco wyższymi kosztami niż klejenie bezpośrednio do muru. Trzeba też zadbać o staranne wykonanie spoin oraz prawidłowe zagruntowanie całej powierzchni. Jeśli popełnimy błędy, łączenia mogą pękać pod wpływem farby, co szybko doprowadzi do konieczności poprawek. W takim przypadku pozorna oszczędność może zamienić się w większy wydatek niż jednorazowe położenie tradycyjnego tynku.

Płyta gk zamiast tynku – przystosowanie do rodzaju pomieszczenia

Standardowych płyt g-k nie powinno się montować w pomieszczeniach, gdzie wilgotność powietrza przekracza 70%, zwłaszcza jeśli wentylacja jest niewystarczająca. W związku z tym, do łazienek czy kuchni warto zastosować wyłącznie specjalne, impregnowane płyty gipsowe (płyta gk zielona) lub po prostu postawić na tynk – oba rozwiązania lepiej radzą sobie w środowisku narażonym na wilgoć. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym czy płyty gk można stosować w łazience, zapoznaj się z naszym poradnikiem. Warto też pamiętać, że gips w kontakcie ze stalą może powodować korozję. Dlatego wszystkie elementy metalowe – takie jak gwoździe, profile czy kątowniki – stosowane przy montażu płyt g-k, powinny być zabezpieczone warstwą ocynku.

Tynk vs płyta GK – łatwość montażu

Nakładanie tynków to proces czasochłonny i wymagający – nie tylko fizycznie, ale też pod względem umiejętności. W przeciwieństwie do płyt g-k, które montuje się stosunkowo łatwo – niemal jak układanie większych klocków – tynkowanie wymaga precyzji i doświadczenia, dlatego zwykle zleca się je profesjonalnej ekipie. Dodatkowym wyzwaniem jest czas – tynki muszą odpowiednio wyschnąć, co w zależności od warunków może potrwać nawet do trzech tygodni.